fimmtudagur, september 01, 2005

Peter Lehmann

var mikill hugsuður á 19. öld. Hann kollvarpaði fummyndakenningu Platóns og setti fram hina byltingarkenndu skuggamyndarkenningu stórborganna. Sagði kenningar um hella úreltar og nútímamanninum ófært að skilja slík hugtök, vildi heldur sjá umfjöllun um skuggamyndir stórborga þar sem skuggamyndir ganga um húsveggi. En kenningin var skotin niður, drepin og grafin (í helli) af ný-platonistum!! Nei nú hætti ég þessu bulli - þessari hræðilega gegnsæu sögufölsun. En það breytir ekki þeirri staðreyndir að ég hef hugsað til Lehmanns síðan á laugardaginn.
Þá hitti ég hann (hálfan) á góðum veitingastað, drakk hann í mig með gómsætri kjúklingabringu og síðan þá hef ég hugsað þegar ég horfi á sjónvarpið:
* Davíð Oddsson gerir fríverslunarsamning við Færeyjar: ætli hann hafi fengið sér Peter Lehmann hvítvín fyrir eða eftir fréttamannafundinn??
* Þulurinn glottir dagskrána: hann er örugglega nýbúinn að dreypa á ísköldum Lehmann.
* Lögregluforinginn hleypur eftir krimmanum, á regnvotu stræti um dimma nótt: ætli hann fái sér Peter Lehmann að góðri handtöku lokinni???
Og þannig hef ég hugsað háleitar hugsanir þessa vikuna og hver veit nema ég fjárfesti í einni flösku áður en árinu lýkur.

Engin ummæli: