laugardagur, desember 08, 2012

Lýst er eftir einfaldleikanum - síðast sást til hans í miðasölunni á BSÍ




Fæ reglulega sent í tölvupósti gullkorn dagsins og þar kennir ýmissa góðra grasa. Í október kom þetta: „Einfaldleiki er að sjá fegurð í því ósvikna í lífinu og hrífast ekki af sýndarmennsku".

Í kjölfarið fór ég að velta fyrir mér sýndarmennsku og hvað felst í henni. Í grunninn snýst sýndarmennska um að fela eða breiða yfir ákveðna hluti hjá sjálfum sér og draga fram eða ýkja aðra til að stýra áliti annarra og reyna að líta vel út í augum annarra. Hins vegar held ég að sýndarmennska geti laumað sér auðveldlega inn hjá manni t.d. þegar maður vafrar um og tjáir sig á fésbókinni og ég tala nú ekki um bloggið. Allt snýst þetta um framsetningu á sjálfinu og þá er spurning hvort framsetningin sé einhver önnur í vefheimum og raunheimum. Er maður kannski stöðugt að setja sjálfan sig á svið? Sýndarmennskan er út um allt í auglýsingadoðanum og lekur inn um minnstu glufur.

Kannski er eina leiðin til að komast undan sýndarmennskunni að vera sannur/sönn í kjarna sínum og leyfa heiminum að sjá mann eins og maður er með sinn sérstaka kokteil af kostum og löstum, brestum og bestum, styrkleikum og veikleikum. Eins og gullkornið segið „að sjá fegurð í því ósvikna í lífinu“ og þá þarf maður að leita hið ósvikna uppi og ákveða fyrir sig (ekki aðra eða heiminn) hvað er ósvikið og ekta. Með því að sækjast efir því sem er ekta færist maður sjálfkrafa í burtu frá sýndarmennskunni. Að sjá fegurð er líka afstaða og ákvörðun.


Ætla að rölta niður á BSÍ og taka næstu rútu sem stefnir á ósvikna ekta-landið. Það er svo gott að sitja í rútu. Í hvaða veðri sem er. 

Rútan mun fara beint upp að dyrum að heimili mínu og fegurðin verður bæði þar og hér. Einfalt.

Engin ummæli: